Fred vertelt

Maandag 14 januari 2013 heb ik mijn laatste chemo gehad van de gehele vier 14-daagse cycli, totaal 16 dus chemo's.
Wederom twee injecties in mijn buik, die al beurs is van de tromboze spuiten, die Betty er vakkundig in zet.
 
12.00 uur kwam ik in Dyon aan, weer net voor de lunch, mooi meegenomen.
 
13.30 uur kwam de verpleegster met de twee chemo spuiten en 5 minuten later, klaar, nu was het wachten weer op de dokter.
 
Om 14.45 uur kwam de dokter mij halen en ik dacht nog, nou dat is snel, ben ik een keer op tijd thuis.
De taxi was er al, want die had net iemand afgezet en kwam kijken of ik per ongeluk al klaar was voor de terugreis.
 
Bij de docter was ik eigenlijk met 20 minuten klaar, alles gaat de goede kant op met de diverse waardes, tot hij vroeg of ik al bij de transplantatie afdeling was geweest die mijn stamcellen gaat oogsten (blijft een raar woord in dit geval), om te controleren of mijn aderen er geschikt voor zijn. Maar daar was ik dus nog niet geweest (staat dit niet in de computer dan???)
Hij zou een afspraak maken en ik kon gelijk komen, het zou maar 5 tot 10 minuten duren.
 
De dokter legde aan de chauffeur uit waar het was en die wist het wel, nou niet dus.
Eerst het hele gebouw door, in een rolstoel, maar toen bleek dat we naar buiten moesten, dus weer terug naar de taxi standplaats.
Het is een inmens complex en we gingen het terrein af naar een ander gebouw, gelukkig kwam de chauffeur iemand tegen om het te vragen, want dat gebouw was het niet.
Terug het terrein weer op, want het bleek een klein gebouwtje te zijn, direct na de ingang, intussen waren we bijna een half uur verder. Aangezien ik niet lopen kan zonder looprek of krukken, moest de chauffeur op zoek naar een rolstoel die er niet in dat gebouwtje was zodat hij weer terug kon lopen naar een ander gebouw om daar een rolstoel te halen. 

Ja we hebben het nog altijd over een ziekenhuis waar je zou denken rolstoelen volop aanwezig zijn.
 
Eerst meer dan een kwartier bij de receptie gestaan om al mijn gegevens opnieuw in te voeren, want de computers van alle afdelingen zijn niet gekoppeld, daarna heeft die mevrouw nog tig formulieren met de hand in zitten vullen?????
Al met al was het inmiddels 15.45 uur.
 
Ik werd ontvangen door twee vrouwelijke artsen, een Roemeense en een Duitse, dus met mij erbij was het een internationaal gezelschap, spraken allebei gelukkig goed engels.
Weer heel mijn doopceel gelicht en vonden het ook heel bizar dat de computers niet gekoppeld zijn, dus een gesprek van 5/10 minuten, vergeet het maar.
De machines laten zien waarmee mijn stamcellen geoogst worden, maar dat is gewoon dialyse apparatuur, dus injectienaald in de ene en gelijk in de andere arm.

Het hele oogsten duurt ca. 4 a 5 uur, want ze willen drie porties hebben, dit voor het geval er iets fout gaat, dan kunnen ze gelijk een tweede portie toedienen, mijn aderen zijn gelukkig geschikt voor de transplantatie.
De geoogste cellen wordt diep gevroren (creo) en je krijgt het terug via een infuus, alleen dat kan een vervelend gevoel geven, want het is dan ijs en ijs koud (zoals Jagermeister) en net redelijk vloeibaar.

Dat terug geven gebeurt nadat ik eerst weer chemo heb gehad en mijn lichaam het kan accepteren, dat wordt dan weer een ziekenhuis opname van 5 a 6 dagen.

's-morgens bloed afnemen, 's-middags controle laboratorium, andere dag terug geven, maar als alles goed gaat, duurt dat meestal 2 a 3 dagen voor dat je lichaam het terug kan ontvangen!!!!
 
Afijn we laten het maar over ons heen komen, als het resultaat er maar naar is. 
Wanneer alles achter de rug is, en wanneer het plaats gaat vinden kon de arts nog steeds niet zeggen dus Betty kan nog altijd geen planning maken om weer aan het werk te gaan. 
 
Nu 10 dagen pauze.
 
Als uitsmijter, het heeft hier vannacht ook gesneeuwd en er ligt nu ca. 15cm sneeuw, heel fijn!!!!