Afgelopen donderdag is Fred begonnen met zijn derde kuur. De ambulance taxi stond om kwart over zes voor de deur (brrrr koud en vroeg). De rit verliep volgens Fred weer zeer gezellig, behalve “Bonjour” werd er geen woord gewisseld.
In het ziekenhuis kennen ze hem inmiddels wel, helaas was er weer geen looprek beschikbaar zodat Fred toen hij moest plassen zich met stellage en al via de bedden naar het toilet moest zien te hinken. Hij heeft een redelijk zware chemo gehad. Een medicijn, Velcadis, krijgt hij door 2 injecties in de onderbuik, dit is niet prettig en de zuster stond er bij de 2e prik niet goed voor waardoor het vrij pijnlijk was. Wat ook pijnlijk is, is wanneer er door de huid heen in de Port-a-cath geprikt wordt. In de 10 dagen rust tussen de kuren door, gaat de huid namelijk dicht en dan moet het weer opengeprikt worden met een dikke naald. Het andere medicijn is Endoxan, dit wordt met een infuus toegediend (dat duurt 2 uur) via de Port-a-cath, het is een cel dodend middel ter voorbereiding van de stamcel transplantatie. Gelijktijdig moet hij zes tabletten slikken en ’s avonds thuis nog 2, dit zijn o.a. maag- en nier beschermers. Dit los van alle andere medicijnen die hij nu dagelijks neemt. Vandaag voelt Fred zich wat vermoeider maar na een kopje koffie met wat lekkers gaat het alweer een stuk beter. Vanmorgen is de verpleegster ook al weer geweest om te prikken en gisteren zijn we natuurlijk ook naar de fysio geweest. De dagen blijven goed gevuld zo. Maandag hoeft Fred pas tegen 1 uur in het ziekenhuis te zijn dus kunnen we rustig aan doen. Prettig weekend iedereen.
4 Comments
Ruud
12/15/2012 01:30:57 am
Tjeempie, da's allemaal niet zo prettig. Kop op, en laat je troosten door de dieren van DJimba. En Betty natuurlijk!
Reply
Tina
12/15/2012 03:17:09 am
Het is inderdaad niet niks allemaal en je hebt nog een lange weg te gaan, Fred. Houd moed, ook dit gaat voorbij.
Reply
12/18/2012 12:40:59 am
Zeg Fred, mag je nog drinken?
Reply
Leave a Reply. |
Archives
February 2018
Categories |