Toen we vorig jaar hoorden dat Fred dementie had en dat er twee wervels in zijn resp nek en rug zonder beenmerg waren (agv kanker / chemo etc) waardoor hij extreem voorzichtig moest zijn met trappen, verstappen of vallen, leek dat de aanzet tot een stortvloed van tegenvallers. (Plus dat we toen pas hoorden dat hij een jaar daarvoor een TIA had gehad!).
De auto problemen, de verwarmings perikelen, de huurder problemen, Pinky haar operatie, zorgen om pa en vele kleinere strubbelingen zorgden ervoor dat mijn doorgaans zo positieve aard, regelrecht in noodmodus ging. De enige oplossing die ik zag was huis verkopen. Er waren echter geen beren op de weg maar hele kuddes bizons. Ik zag geen enkele uitweg, geen oplossing en geen toekomst. Het idee de honden te moeten verliezen maakte me zowat gek. Ik werd letterlijk en figuurlijk ziek ervan. Door de steun die ik de afgelopen maanden toch vnl via Facebook kreeg, heb ik volgehouden en ben ik mijn kracht en positieve zelf weer terug gaan vinden. We zijn nu driekwart jaar verder en er is een beslissing gevallen. De kans dat Fred met 2 tot 3 jaar veel meer gebruik zal moeten gaan maken van een rolstoel is zeer groot heeft de huisarts gezegd. Een tijdelijke zorgindicatie krijgt hij niet. Een ander huis vinden met alles gelijkvloers voor rond een ton, vergeet het. Daarbij ik houd van mijn werk en dat wil ik ook niet kwijt, ook financieel heb ik het nodig. Afgelopen weken heb ik veel met mijzelf overlegd (met Fred overleggen heeft geen zin, vroeger kon ik het bij pa kwijt maar die zou zich alleen maar nog meer zorgen maken) en er is maar één oplossing. We blijven hier wonen. Op dit moment ben ik Willem zijn kamer, een grote lichte kamer op het zuiden aan het verbouwen en opknappen zodat Fred daar heen kan. Waar hij nu zit, is op het Noorden, kleine ramen en altijd donker, koud en somber. Dat heeft voordelen, met een beetje zon is het er al warm, als er iets is, kan ik hem makkelijker helpen en verzorgen maar ook nadelen, mijn privacy die voor mij echt ongelooflijk belangrijk is, moet ik opgeven. Als hij ’s nachts eruit moet, moet hij door mijn leefruimte, dan ben ik gelijk wakker (lichte slaper) en nog wat zaken waar ik een oplossing voor moet vinden. Dat betekent ook dat we zijn deel gaan afsluiten. Qua verwarming dus de helft minder verwarmen aan ruimtes. En de huurder dan? Hij heeft van de advocaat een schrijven ontvangen dat hij er 31 december uit moet zijn. Een speciale uitzonderingsclausule waardoor dit mogelijk is (zal je de details besparen). Hij mag bezwaar aantekenen, moet dit echter voor 1 november doen en dat kan alleen met zwaarwegende redenen (zoals ernstige ziekte, geen werk etc). Nu voor ik begin te juichen, hij heeft nog nooit op 1 schrijven van de advocaat gereageerd dus ik moet het nog afwachten en dan de vraag áls hij gaat, hoe gaat hij het achterlaten. Echter ik heb via via gehoord, weken terug al, dat hij zelf bezig was met een andere woning zonder ons dat te laten weten. Maar goed tot 1 november even geduld óf hij reageert zo niet krijgt hij nog een aanvullend schrijven om aan te geven dat alles goed opgeleverd moet worden inclusief een leeg terras (waar 100en kilo’s aarde op liggen omdat hij daar een tuin heeft gemaakt). Echt opgelucht ademhalen doe ik dan ook pas op 1 januari als het boven leeg is (hopen en duimen). Dan sluiten we boven ook af. Nee het is niet goed voor een huis als het leeg komt maar dat is de consequentie. En nee ik ga geen vakantieverhuur meer doen, dan moet ik teveel nieuw investeren, dat betekent wisselingen (schoonmaken) in de weekenden, complete admin en website opnieuw opzetten. Ik heb die energie niet meer daarvoor. En zal zeker mijn rust nodig hebben als Fred op 5 meter afstand van mijn ruimte komt te ‘wonen’. De auto, daar heb ik wel relatief goed nieuws over. Er is overeenstemming tussen de advocaten. Ik krijg veel minder terug dan wat hij gekost heeft maar dan is het klaar. Kan daar een streep onder, dat verlies slik ik maar. Voor het geld wat het gekost heeft had ik een nieuwe auto kunnen kopen maar geld is niet alles. Nu denken jullie wellicht en het geld dat is ingezameld? Ik ben op zoek naar een stukje grond om te pachten, het liefst op loopafstand, wat ik wil laten omheinen zodat de honden daar vrij kunnen rennen. Onze tuin is niet zo groot, echt gas geven kunnen ze niet en een paar kunnen met wandelen absoluut nooit los. Dat is een doel voor het geld en het tweede is, doordat we nu hier blijven, zal de jaarlijkse stroomrekening wel hoog blijven. Ik werk nu wel 4 dagen in de week maar we missen straks de huurinkomsten dus een buffertje is noodzakelijk. Nee we gaan geen 30.000 euro investeren in het oplossen van olietank en buizen, dat is het huis niet waard en daarmee heb ik nog altijd een verwarming van 30 jaar oud die het elk moment zou kunnen begeven en dan… We blijven dus verwarmen op stroom en de propaangas verwarmingen. Voel ik mij lichter? Absoluut. Er is een enorme last van mij afgevallen want het vooruitzicht om in mijn eentje wéér een volledige verhuizing aan te pakken, alles inpakken (en uitpakken), klussen, alles regelen enz enz daar zag ik gigantisch tegenop. Heeft het voordelen hier te blijven, ja natuurlijk de honden hoeven niet weg, ik kan mijn werk houden, ik kan mijn vriendenkring hier houden, het huis is voor Fred geschikt, en financieel is het over vijf jaar een stuk beter omdat we dan de helft van de hypotheek hebben afgelost (ingewikkeld verhaal, gaan we eerder weg gaat het gespaarde geld naar de bank) en alleen nog rente hoeven te betalen. Heeft het nadelen? Ja, een enorm huis waar je toch grondbelasting, waterrechten, verzekering voor moet betalen, wat voor 75% leeg komt te staan, dus kans op vocht en schimmel, nog altijd de 2,5 uur naar pa en geen echte goede (centrale) verwarming. Maar op dit moment is dit wat het is, er is geen alternatief en we gaan het beste ervan maken. Ik kan mij nu richten op het hier wat opknappen (mijn leefruimte), ik kijk al vijf jaar tegen een onafgewerkte muur aan bijvoorbeeld, Fred zijn ruimte mooi en gezellig maken, een stukje grond voor de honden zoeken, mijn werk en mijn ontwerpen zodat ik daaruit ook wat extra inkomen kan genereren en ja 1x per twee weken naar pa rijden. Dat blijft maar ik heb nu 2 lieve wandelvriendinnen uit het dorp die, als Fred mee wil of moet in de toekomst, voor de honden willen zorgen, dus ook daar een beetje lucht. Natuurlijk hangt het hele gebeuren met de huurder nog wel als een donkere wolk boven mijn hoofd, want ik zal werkelijk pas opgelucht zijn als dat afgesloten kan worden, letterlijk en figuurlijk. Een dringend verzoek echter om deze link niet te delen. Ik wil het voorlopig tot nog enigszins 'onder de pet' houden dwz voor mensen die mij al die tijd via deze fb groep gesteund hebben.
0 Opmerkingen
|