bezoek aan fred

Update Fred vandaag. Bezoek Fred vandaag
Om half een naar Dijon, het ziekenhuis ligt aan de andere kant en ik moest dwars door de stad heen. Wat een crime. Bij het ziekenhuis aangekomen is er nergens duidelijk waar de ingang van de parkeerplaats is dus na 3 keer dezelfde rotonde eindelijk gevonden. Gelukkig ook een plekje gevonden want het was supervol.
Dan de ingang zoeken van het centre Leclerc, ook niet evident. Bij de ‘ontvangst’ dame gevraagd waar Fred ligt. “Sorry de heer Mercey is hier niet bekend”. Maar hij moet hier liggen! “Nee sorry maar waarvoor wordt hij behandeld?” . Nou voor kanker, dat is toch hier? “Ja mevrouw maar we hebben geen meneer Mercey”. Fred gebeld, Fred waar lig je? “Kamer 37”. Ja maar WAAR? “Geen idee”. Ontvangst dame vraagt of ik niet meer info heb en opeens bedenk ik dat de ambulance mensen zeiden dat hij naar Hematologie ging. “Ah” zegt ontvangst dame” dan moet u in het andere ziekenhuis zijn. U gaat hier rechtdoor, trap af, links, rechts, rechts links deur door en u bent er. 
Na de trap af ben ik al de weg kwijt, twee keer gevraagd en eindelijk wijst een aardige dame me de deur naar buiten. Stuk weg oversteken, lang stuk lopen en gloed nieuw ziekenhuis in. 
Ontvangst dame gevraagd naar de heer Mercey. “Nee sorry die is hier niet bekend”. Inmiddels wijzer geworden zei ik gelijk “hij ligt op Hematologie”. 
“oh” zegt ontvangst dame “maar dat is in het Kinderziekenhuis. HUUHHH ????
“naar buiten, trap af, links, rechts enz”.
Ik naar buiten, trap af en nergens een bord te zien. Fred weer gebeld, Fred is er geen zuster ofzo in de buurt want ik weet echt niet waar je ligt. Zuster aan de telefoon, jaaa ik zie u staan hoor, ik kom naar buiten. En ja hoor 100 meter verderop staat een zuster met een telefoon te zwaaien.
Inmiddels is het kwart voor drie. Ik kom bij Fred op de kamer, een miljoen buisjes, infusen, draden en monitoren. “Sorry” zegt de zuster “maar hij moet nu naar de Doppler toe”. Dus Hallo Fred en gelijk weer Dag Fred. We hebben elkaar 5 minuten gezien.
Dan maar zijn arts opgezocht die even de tijd nam om alles uit te leggen. 
Fred heeft inderdaad Multiple Myeloom, een kwaadaardige kanker van het beenmerg. Hoever dit gevorderd is en op welke plekken het zit (behalve de drie in zijn been die al duidelijk waren) moeten de scan en echo van de komende dagen duidelijk maken.
De behandeling met chemo begint vrijdag al, en dan krijgt hij maanden lang intense behandelingen, waarvoor hij 2x in de week naar Dijon zal moeten. En daarna als hij goed reageert krijgt hij stamceltransplantie waarvoor hij 14 dagen opgenomen wordt. Totale periode van behandelingen als alles ‘goed’ gaat is ongeveer 1 jaar. Hij komt hier niet vanaf, de ziekte kan nogmaals als hij goed reageert gaan slapen maar kan ook altijd weer terug komen.
Op dit moment is het nog niet bekend wanneer hij weer naar huis mag, we hopen in de loop van volgende week en dan zal hij dus 2x per week met de ambulance voor een dagbehandeling naar Dijon moeten.
Het is allemaal heel erg onwerkelijk op dit moment.
Behalve al dit is het dus ook totaal onbekend hoe hij zich zal gaan voelen en dat betekent weer dat ik totaal geen plannen kan maken voor markten en workshops, wat weer inhoudt geen inkomsten voor mijzelf en geen inkomsten voor de stichting. 
Het is elke keer 100 km naar Dijon (heen en weer 100 terug) dus qua brandstof bijna niet te betalen. 
Maar goed nu eerst maar eens zorgen dat hij weer thuis komt en dan zien we weer verder.
Liefs
Betty